تأثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید بر تغییرات ساختاری پارانشیمی وغیرپارانشیمی ریه

مقدمه و هدف: اطلاعات موجود در ارتباط با تأثیر تمرینات تناوبی شدید بر تغییرات ساختاری بافت ریوی محدود می باشد. هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید بر تغییرات ساختاری پارانشیمی و غیرپارانشیمی بافت ریه در رت های نر ویستار بود. مواد و روش ها: نمونه های پژوهش حاضر را 12 سر رت نر نژاد ویستار، کاملاً سالم و بدون سابقۀ  بیماری (سن 4 هفته و میانگین وزنی 9±68 گرم) تشکیل داده بودند که به صورت مساوی به گروه تمرین و کنترل تقسم شدند. رت ها در طی 9 هفته، برنامۀ تمرین تناوبی شدید را با سرعت 25 متر بر دقیقه شروع و با سرعت 70 متر بر دقیقه به پایان رساندند. در پایان، جهت انجام آزمایش های هیستولوژی و استریولوژی، بافت ریه خارج گردید. نتایج: نتایج نشان داد متعاقب 9 هفته اجرای تمرین تناوبی شدید، به طور معنادار حجم پارانشیمی، تعداد آلوئول ها و سطح تنفسی کاهش و حجم غیرپارانشیمی و فضای اطراف عروق و برونشیول افزایش یافت (p≤0.05). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد تمرین تناوبی شدید قادر است ریه را به سمت بی نظمی ساختاری و التهاب پیش ببرد. تأثیراتی که احتمالاً با کاهش کارایی ریه در تبادل حداکثری گاز در عرض سد گازی ـ خونی حین اجرای رقابت های ورزشی و به چالش کشیدن سلامت عمومی ریه همراه است.